ابوعلی حسن بن علی حرمازیابوعلی حسن بن علی حرمازی، (حدود ۲۲۰ هـ)، از شاعران و راویان شعر و اخبار و از قدمای لغویین بصره بود. ۱ - معرفی اجمالیابوعلی حسن بن علی حرمازی، از موالی آل سلیمان بن علی بن عبدالله بن عباس و از عرب‌های بادیه‌نشین بود و در همان‌جا رشد و نمو کرد و سپس به بصره رفت و در آنجا ساکن شد. منتسب شدن وی را به حرمازی، رسیدن نسب او به حرماز بن مالک بن عمرو بن تمیم و یا سکونت در قبیله بنی حرماز دانسته‌اند. حرمازی فردی شاعر و راوی شعر و اخبار و از قدمای لغویین بصره به شمار می‌رفت. [۶]
دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۷۷۸۷.
او از افرادی مانند ابوعبیده، ابوزید سعید بن اوس انصاری، اصمعی و اخفش [۹]
سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بكر، المزهر، ج۲، ص۴۰۸.
بهره برد. ابوالعیناء از جمله کسانی است که از او روایت کرده است.۲ - آثارحرمازی دیوان فرزدق را جمع‌آوری کرده است. [۱۱]
سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ص۲۱۴.
و از دیگر آثار او می‌توان به کتاب خلق الانسان و مجموعه‌ای از اشعار که حاوی پنجاه برگ است، اشاره نمود. همچنین وی کتابی دیگر در مطلق لغات یا اعلام جغرافیایی داشته است. [۱۴]
دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۷۷۸۷.
۳ - تاریخ وفاتحرمازی سرانجام در حدود ۲۲۰ هـ درگذشت. [۱۵]
سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۸، ص۶۲.
۴ - پانویس
۵ - منبعپژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۵۳، برگرفته از مقاله «ابوعلی حسن بن علی حرمازی». |